السَّلام عَلَیک یا صاحب العَصر و الزَّمان....

یکی از صفات حضرت صاحب الزمان (ارواحنا فداه) غوث می باشد.

در زیارت آل یاسین می خوانیم:

السَّلَامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَلَمُ الْمَنْصُوبُ وَ الْعِلْمُ الْمَصْبُوبُ وَ الْغَوْثُ‏ وَ الرَّحْمَةُ الْوَاسِعَةُ 

غوث در لغت به معنای اعانت و نصرت بعد از سختی آمده است. و در فارسی بهترین ترجمه همان فریادرس می باشد. 

همانطور که در لغت هم آمده یاری و فریادرسی بعد از شدت و سختی و گرفتاری می باشد. 

ما در هر سختی و گرفتاری اعم از مادی و معنوی می توانیم به غوث زمان، حضرت مهدی پناهنده شویم.

اگر به صدها تشرف نقل شده در کتب معتبر علمای شیعه مانند کتاب شریف نجم الثاقب یا بخش تشرفات کتاب بحار الانوار مراجعه کنید خواهید دید که بسیاری از تشرفات خدمت حضرت صاحب الزمان بعد از گرفتاری شدید افراد و سپس خواندن و کمک خواستن از آن حضرت رخ داده است. بخصوص زمانیکه افراد از همه بجز خدا و ولیش ناامید شده اند و فقط حجت حی خدا را خوانده اند.

فی المثل بسیار رخ داده افرادی در بیابان بی آب و علفی گم شده اند و جانشان به خطر افتاده و در آن حال، غوث عالم را خوانده اند و حضرت آنان را نجات داده است. این مثالِ مادّی فریادرسی امام زمان است. اما آن فریادرسی که از همه تعدادش بیشتر است و تضمین شده نیز هست فریادرسی اعتقادی می باشد یعنی اگر کسی مشکل اعتقادی داشته باشد و یا دچار شیاطین انس و جن شده باشد اگر از حضرت کمک و یاری بطلبد بر امام زمان است که به فریاد او برسد. این نوع فریادرسی در روایات به تعداد بسیار زیاد آمده است و در قسمت کتاب الحجه کتاب شریف کافی ده ها روایت در این زمینه موجود است. 

یاری جستن از آن حضرت هم بدین معناست که قلباً و چه بهتر زبانی آن حضرت را بخوانیم و کمک بطلبیم.

به هر زبانی و در هر مکان و زمانی این کار امکان پذیر است.